Edmund podczas bitwy z Telmarami
Edmund " Edek" Pevensie - drugi w kolejności od najmłodszego z rodzeństwa Pevensie. Brat Piotra, Zuzanny i Łucji. Był chciwy i myślał tylko o sobie. Pragnąc zjeść jak najwięcej ptasiego mleczka, wydał pana Tumnusa i sprawił, że rodzeństwo musiało uciekać i groziło mu poważne niebezpieczeństwo. Nawrócił się jednak później i chciał uciec, by służyć Aslanowi. Został przyjęty i traktowany jako zdrajca, ale rodzeństwo nigdy się od niego nie odwróciło. W końcu, po bitwie, został królem Narnii. Miał kuzyna Eustachego Scrubba i wujka Harolda Scrubba. Edmund boi się uznawania za bezwartościowego.
Lew, Czarownica i Stara Szafa
W pierwszej części trafia do Narnii jako drugi (po Łucji). W czasie tej wizyty spotyka Białą Czarownicę. Z początku chce go zabić, jednak gdy dowiaduje się, że jest on Synem Adama, staje się dla niego niezwykle miła i częstuje go ptasim mleczkiem. Tak mu smakowało, że obiecał za nie przyprowadzić rodzeństwo i wydał pana Tumnusa. Kiedy wrócił, nie przyznał się, że był w Narnii, żeby zrobić na złość Łucji. Kiedy całe rodzeństwo rozmawiało w domu bobrów, uciekł niespodziewanie do zamku Czarownicy. Królowej zależało na tym, ponieważ wtedy przepowiednia nie mogła się spełnić. Mówiła ona, że gdy cztery trony na Ker-Paravelu zostaną zajęte, wtedy zacznie się wiosna, a w Narnii zapanuje pokój, więc gdy Edmund przyszedł do jej zamku bez rodzeństwa była wobec niego bardzo zła. Poprzez przebywanie z Czarownicą chłopiec widzi jaka ona jest naprawdę. Kiedy zostaje uwolniony i dostaje się do obozu Aslana, ten oddaje za niego życie (ale zmartwychwstał). Podczas finałowej bitwy Edmund wykazał się wielką odwagą- przełamał różdżkę czarownicy, dzięki której mogła zamieniać ludzi i zwierzęta w kamień. Po bitwie razem z rodzeństwem zostaje władcą Narnii i zyskuje przydomek Sprawiedliwy. W książce jego zachowanie stało się złe gdy poszedł do szkoły, tam (podobno znęcał się nad słabszymi), w filmie zaś to zła relacja z Piotrem i śmierć taty go zmienia.
Książe Kaspian
Zostaje ściągnięty do Narni za pomocą magicznego rogu (w który zadął Książę Kaspian). Po wysłuchaniu opowieści karła Zuchona rusza razem z innymi do obozu księcia Kaspiana. Jako jedyny uwierzył Łucji, gdy mówiła, że zobaczyła Aslana. Powiedział, że gdy ostatnim razem jej nie uwierzył, wyszedł na idiotę. Później uratował Kaspiana i jego przyjaciół, zabijając zdrajcę Nikabrika. Dostarczył Mirazowi napisane przez Piotra wyzwanie na pojedynek. Walczył razem z bratem w wojnie przciwko Telmarom. W walce był dzielny i z pewnością zrobiłby wszystko aby ocalić kraine. Gdy wraca do zwykłego świata, okazuje się, że zostawił w Narni swoją latarkę.
Podróż Wędrowca do Świtu
Edmund i Łucja w pokoju, przed magicznym obrazem
Edmund razem z Łucją i swoim kuzynem Eustachym dostaje się na statek króla Kaspiana, "Wędrowiec do Świtu" przez obraz znajdujący się w pokoju Łucji. Na Samotnych Wyspach zostaje porwany przez piratów i uratowany przez Kaspiana. Na Wyspie Śmiertelnej Wody, gdy sprawdza głębokość jeziora, kilka z jego rzeczy zamienia się w złoto. Wtedy pod wpływem złych czarów dochodzi do jego kłótni z Kaspianem, lecz Łucja ich pogodziła.
Gdy dociera na Wyspę Ramandu, początkowo nieufnie odnosi się do jego córki, Ramandu, ale to szybko mija. Pod koniec książki Aslan mówi mu, że on i Łucja już nigdy nie wrócą do Narnii.
Koń i jego chłopiec
Edmund przyjeżdża razem z Zuzanną do Kalormenu. Dzięki pomysłowi fauna Tumnusa wszyscy stamtąd uciekają. Gdy Edmund dowiaduje się o ataku Rabadasza na Archelandię, wyrusza razem z Łucją i armią Narnijczyków na pomoc Archenlandii. W czasie walki zabija Korradina i walczy z Rabadaszem.
Ostatnia Bitwa
Dostaje się do stajni, która jest wejściem do Narnii razem z Piotrem, Łucją, Digorym, Polą, Eustachym i Julią.